σιφωνοστήλη

η, Ν

βοτ. κύλινδρος αγγειώδους ιστού, που αποτελείται από ξύλωμα και φλοίωμα, ο οποίος περιβάλλει έναν κεντρικό πυρήνα εντεριώνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. siphonostele < σίφωνας + στήλη].